"கால்" Taxi

ஒரு லிட்டர் பெட்ரோல் எழுவத்தி சில்லரை ரூவா. டீசலும் மாசாமாசம் ஐம்பது பைசா ஐம்பதுபைசாவாக உயர்ந்து பெட்ரோலுக்கு இணையாய் வந்து நிற்கப்போகிறது. இந்நிலையில் மத்திய அரசு மாநில அரசுக்கு வழங்கும் டீசலுக்கான‌ மானியத்தை குறைத்ததோ ரத்து செய்ததோ தெரியாது அரசு பேருந்துகளும் தனியார் பங்குகளுக்கு படையெடுக்க தொடங்கியது ஊர‌றிந்த கதை. உலக அளவில் பெட்ரோலுக்கு மாற்றாய் எதைக்கொண்டு நிரப்பலாம் என ரூம்போட்டு யோசிச்சிகிட்டிருக்க நம்மாளுக பெட்ரோலியத்துறையை தனியாருக்கு தாரைவார்துட்டு ஹாயா காலாட்டிகிட்டு இருக்காங்க. ஹுன்டாய், ஃபோர்ட், நிசான் என பன்னாட்டு கார் கம்பனிகளுக்கு கதவைத்திறந்துவிட்டதால மாருதிஉத்யோக் நிறுவன தயாரிப்புகளுக்கு தேசியமயமாக்கப்பட்ட வங்கிகள் குறைந்த வட்டிவிகிதத்தில் கடன்களை வாரிவாரி வழங்குகிறது (முன் பணம் எதுவும் தேவையில்லை). நாலுபேரு 10 K/m ல உள்ள‌ ஒரு இடத்துக்கு போக‌ அரசு பேருந்தில் குறைந்தபட்ச தொகையாய் 60 ரூபாய் தேவைப்படுகிறது அதே இடத்துக்கு காரில் போனா 70 ரூபாய் பெட்ரோல் போதுமானது. இந்த கணக்கு மிடில்கிளாஸ்க்கு யோசிக்ககூடியதாய் இருந்தாலும் அப்பர்மிடில்கிளாஸ் யோசிக்காமல் ஒரு கார் வாங்கிவிடமுடிகிறது(சுலபத்தவனையில்தான்). வாய்ப்பு கிடைக்கும் எல்லாருமே அவங்க அவங்க தேவைக்கும் வசதிக்கும் ஏத்தாப்போல ஏதாவது ஒரு வண்டிய வாங்கிட்டேதான் இருக்காங்க. கூடவே குளோபல் வாமிங்பத்தி பேசவும் கூச்சபடுவதுகிடையாது.

பத்து பதினைந்து வருஷத்துக்கு முன்னாடியெல்லாம் 4 கிமி 5 கிமி நடந்தே போய்டுவாங்க அதுக்கும் ரோம்ப முன்னாடி 8கிமி 10கிமி கூட நடந்துபோய்விடுவதுவுண்டு. இன்னிகி பக்கத்து தெருவுக்குகூட பைக் தேவைப்படுது. பஸ்வசதியோ சாலைவசதியோ சரியா இல்லாத ஏரியாக்களில்கூட மக்கள் நடக்கவேண்டிய அவசியமில்லாமல் ஷேர் ஆட்டோ சாம்ராஜ்யம் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. யாரும் எங்கும் நடந்துபோகவே விருப்பப்படுவதில்லை. அப்படியே சிலபேரு நடந்துவந்தாலோ, முயற்சிபண்ணாலோ என்ன "நட" ராஜா சர்வீசான்னோ இல்லனா "கால்" டேக்ஸியான்னும் கேலிபண்ண ஆரம்பிச்சிடுவாங்க. ஆனா உண்மையிலேயே நாம காலுக்கு கொஞ்சம் வேலைகொடுக்கத்தான் வேண்டும். இல்லைன்னா பிற்காலத்துல ஏற்படும் பல தொல்லைகளுக்கும் பரிகாரமாய் டாக்டர் வாக்கிங்போகச்சொல்லி மிரட்டுவார். அதனால எதுக்கெடுத்தாலும் பைக்கையும் கால்டாக்ஸிய கூப்பிடாம சில இடத்துகாவது "கால்" டேக்ஸில போக பழகிக்குங்க உடம்புக்கும் நல்லது, பர்ஸுக்கும் நல்லது.